De macération carbonique is een Franse term voor een moderne wijntechniek waarbij de druiven vóór de alcoholische hoofdgisting ongeplet in een afgesloten vat onder (soms extra) toegevoegd koolzuurgas een periode onder hoge druk vergisten. Door deze techniek komt het aroma beter tot ontwikkeling. De druif breekt onder het gewicht op een gegeven moment spontaan open waarmee de alcoholische gisting begint. Zijn de suikers eenmaal vergist, dan vindt nog een malolactische gisting plaats die de wijn stabiliseert.

Deze methode is bekend in de Beaujolais en wordt vooral toegepast met de blauwe druivensoorten Gamay, Carignan en Grenache. Wijnen die op deze manier gemaakt worden, zijn sneller op smaak, erg fruitig maar duidelijk minder lang houdbaar. Door recent onderzoek in de Spaanse Rioja is gebleken dat vooral onder jongeren op deze manier geproduceerde wijnen worden gewaardeerd. De klassieke wijnen, op basis van lange rijping op houten vaten, wordt onder jongere consumenten niet lekker gevonden wat één van de redenen vormt voor een afnemende consumptie. Het ligt dan ook voor de hand dat wijnproducenten, op zoek naar nieuwe doelgroepen, juist deze methode, die nagenoeg niet meer werd toegepast, meer en meer zullen gaan omarmen om nieuwe consumenten aan te boren.

Wat is de kleur? De kleur zegt veel over de wijn. Een doffe wijn is misschien verkeerd bewaard, heeft aan zuurstof blootgestaan – teveel lucht door de kurk. Een zweem van bruin kan de ouderdom benadrukken, hoewel dat ook weer gevaarlijk is! Een bruine gloed ontstaat namelijk ook bij verfijnde rode wijnen. Rijping op eiken vaten gedurende lange tijd zorgt ook voor verkleuring. Dan is er niets mis met de wijn! In tegendeel.

Is de wijn wel helder? Troebele wijn kan meerdere oorzaken hebben. Dit hoeft niet altijd negatief te zijn! De wijn kan voor botteling bijvoorbeeld bewust niet gefilterd zijn. Hiermee voorkomt men dat de aroma’s uit de wijn gefilterd worden! De wijn kan verkeerd ‘vervoerd’ zijn waardoor het depot bij wijze van spreke door de fles geslagen is. Verkeerd gedecanteerd zijn …..

Zouden er evenveel wijnliefhebbers zijn indien wijn geen alcohol zou bevatten? Dat valt te betwijfelen. Betekent dit dat een wijnliefhebber dus eigenlijk een beetje verslaafd is? Helemaal niet. De problematische drinker houdt het nooit bij wijn: hij gaat op zoek naar alles wat alcohol bevat, liefst goedkope bocht of sterke dranken waarin de alcoholkick het krachtigst is. De echte wijnliefhebber zoekt niet specifiek de alcohol op, het gaat hem om de geur- en smaakbeleving, om zintuiglijk genot, vaak ook om de historische, culturele en sociale aspecten die met wijn verbonden zijn. Daar gaat een gevoel van ontspanning mee gepaard, eventueel zelfs lichte bedwelming, wat een aangenaam neveneffect kan zijn, maar nooit een doel op zich.